14 stycznia 1945, w wyniku zbombardowania, zniszczony został szpital w Neidenburgu. W maju tego samego roku ponownie rozpoczął działalność.
Powyższe zaświadczenie przeczy zapisowi z monografii "Z dziejów Ostródy, Nidzicy i powiatu nidzickiego" Olsztyn 1976
W roku 1946 przybył do Nidzicy pierwszy lekarz – Konstanty Muraszko, który zaczął organizować społeczną służbę zdrowia. W ocalałym budynku urządził z pozostawionego sprzętu trzydziestołóżkowy szpital, a w starym drewnianym baraku – ośrodek zdrowia. Do pomocy miał tylko jedną położną, jednego felczera i dwie przyuczone pielęgniarki... Sytuację pogarszała nieczynna siec kanalizacyjna i wodociągowa, zanieczyszczone studnie oraz ciągłe migracje ludności.
Dalej możemy przeczytać:
W grudniu 1947 roku przewodniczący PRN pisał: ”stan zdrowia publicznego w powiecie nie przedstawia się najlepiej. W Nidzicy czynny jest Szpital Powiatowy o 50 łóżkach, a jego personel liczy 23 osoby, w tym dwu lekarzy, dwu felczerów, dwie akuszerki i jednego kontrolera sanitarnego. Powiat nie ma ani jednego dentysty. Powiatowy Ośrodek Zdrowia prowadzony przy Szpitalu Powiatowym zatrudnia pięć osób. Przy Ośrodku Zdrowia działają przychodnie: weneryczna, gruźlicza, ogólna i opieki nad matką i dzieckiem. W listopadzie zanotowano cztery przypadki tyfusu, jeden zapalenia opon mózgowych, jeden dyfterytu[...] z leczenia wenerycznego korzysta 98 osób.[...] W mieście nie uruchomiono dotychczas wodociągów, a studnie wskutek zanieczyszczenia zawierają wodę niezdatną do użytku domowego” (sprawozdanie przewodniczącego PRN Waleriana Kozarzewskiego złożone na Prezydium WRN 11 grudnia 1947 r.)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz